Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Η πολιτική ανηθικότητα


Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ
«Έκλεινες τα μάτια σα νάκλεινες μια πόρτα σ’ ένα ξένο σπίτι, να μη δεις, να μη σκέφτεσαι. Δολοπλοκίες, δωροδοκίες, προδοσίες. Οι πιο εύκαμπτοι στη ραχοκοκκαλιά στέκονταν πάντα ψηλότερα. Θηβαίοι, Αργείοι, Κορίνθιοι, Σπαρτιάτες Αθηναίοι, -ποιοι διοικούσαν, στ’ αλήθεια;- μια μυστική εξουσία σα να κινούσε από μακριά τα νήματα». «Ισμήνη», Γ. Ρίτσος
Η καταστροφική πορεία στην οποία οδηγείται η χώρα με μαθηματική ακρίβεια, η οικονομική και κοινωνική σκλαβιά στην οποία καθημερινά σπρώχνονται βίαια τα κατώτερα αλλά και τα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα μέχρι την πλήρη εξόντωσή τους, δεν αμφισβητείται πλέον από κανένα.
Ούτε από τους ακραιφνείς Μνημονιακούς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες ούτε από τα παπαγαλάκια τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που πριν λίγο καιρό κατακεραύνωναν, όποιον τολμούσε να εκφέρει άλλη πολιτική άποψη πέραν του καταστροφικού Μνημονιακού μονοπατιού. Εσχάτως αρκετοί από αυτούς εκφράζονται ως … αντιστασιακοί του Μνημονίου ενώ ακόμα και υπουργοί των δύο κομμάτων, ιδιαιτέρως μάλιστα του ΠΑΣΟΚ ασκούν κριτική στην κυβέρνηση Παπαδήμου, λες και δεν χάραξαν αυτοί το χαοτικό και ανέλπιδο δρόμο της με την κατάργηση του Ελληνικού Συντάγματος και την υποβάθμιση του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Κάθε μέρα στην μαύρη τρύπα που άνοιξαν εξαγγέλλονται νέα μέτρα αφαίμαξης και τα δελτία ειδήσεων των ΜΜΕ ηχούν ως αγγελτήρια θανάτου της χώρας.
Η Ελλάδα θα Πακιστανοποιηθεί όπως και όλος ο Ευρωπαικός Νότος χωρίς να υπάρξει ανάπτυξη κάτω από το εθνικιστικό οικονομικό πρόγραμμα της Μέρκελ που εδράζεται πολιτισμικά στις Προτεσταντικές φασιστικές αξίες της τιμωρίας και της εκδίκησης αφού προηγουμένως έχει γίνει ιδεολογική και πολιτική αντιστροφή των γεγονότων. Δηλαδή ότι ο πλούτος του Ευρωπαϊκού Βορρά, είναι η ληστεία του Ευρωπαϊκού Νότου. Και είναι ληστεία διότι το όραμα και το πολιτικό πρόγραμμα για ισόρροπη ανάπτυξη Βορρά –Νότου με μεταφορά κεφαλαίων και τεχνογνωσίας από την μία Περιφέρεια στην άλλη ανατράπηκε πλήρως.
Η Ελληνική πολιτική ελίτ που δέχτηκε αυτή την ανατροπή η οποία ισοδυναμεί με υποταγή της χώρας στο Δ΄ Ράιχ και στους άλλους συνδαιτυμόνες του, δημιούργησε τους όρους εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού.
Για να πραγματοποιηθεί η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και της κοινωνικής αξιοπρέπειας οι Ελληνικές συστημικές πολιτικές δυνάμεις που κυβέρνησαν τον τόπο από την Μεταπολίτευση και μετά ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., στο σύστημα εισροών του οικονομικο-πολιτικού μοντέλου ανάπτυξης τοποθέτησαν την κομματικοποίηση του κράτους, τη θέσπιση κανόνων διαφθοράς για να νομιμοποιηθεί ο πολιτικός καρεκλοκενταυρισμός τους, η ληστεία δημοσίου χρήματος και η συμφωνηθείσα ατιμωρησία της, η συνειδητή προφύλαξη των μεγαλοφοροφυγάδων, η διαπλοκή κράτους- οικονομικών παραγόντων και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, η ανάπτυξη με υπηρεσίες και όχι με παραγωγή, η μη χρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας, η συνειδητή απουσία Παιδείας κριτικής σκέψης και παραγωγής στρατηγικού σχεδιασμού για τη χώρα, δηλαδή Σχολών Φιλοσοφίας, η φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό χωρίς έλεγχο κ.λ.π., κ.λ.π.
Όλα αυτά έγιναν επειδή δεν υπήρχε από τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ αγάπη για την πατρίδα και τους πολίτες της κυρίως τους εργαζομένους, δηλαδή πολιτικό ήθος.
Το ήθος δεν είναι μία εξαϋλωμένη έννοια των αδυνάτων όπως θέλουν να την παρουσιάσουν οι Μακιαβελικοί επιτελάρχες του σκότους, Μεταμοντέρνοι, εκσυγχρονιστές, εθνικιστές, νεοφιλελεύθεροι, κεντροαριστεροί γονυπετείς της αγοράς, αλλά το θεμέλιο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Ο Αριστοτέλης στα <" Μεγάλα Ηθικά" τονίζει εμφατικά: "Αφού σκοπεύουμε να μιλήσουμε για ηθική, θα πρέπει πρώτα να εξετάσουμε ποιανού κλάδου αποτελεί το ήθος. Μπορούμε ν’ απαντήσουμε με συντομία πως αποτελεί μέρος της πολιτικής και καμιάς άλλης. Διότι δεν είναι δυνατόν να κάνει κανείς πολιτική χωρίς να έχει οντότητα, θέλω να πω να είναι σπουδαίος. Το να είναι κανείς σπουδαίος σημαίνει να έχει αρετές. Αν κάποιος λοιπόν πρόκειται να ενεργήσει σωστά στην πολιτική, πρέπει να είναι σπουδαίος στο ήθος". Εκδ. Κάκτος.
Στην πολιτική ανηθικότητα εισροών των συστημικών πολιτικών δυνάμεων οι εκροές ήταν ο εκφυλισμός της χώρας. Και μέρος αυτής της πολιτικής ανηθικότητας είναι η πρωτοφανής επίθεση εναντίον οποιουδήποτε πολίτη ή φορέα αντιτίθεται στον Μνημονιακό όλεθρο.
Η επίθεση που δέχεται η εφημερίδα Ελευθεροτυπία, η οποία αποτελεί τη συλλογική συνείδηση αντίστασης του Ελληνικού λαού στην πληροφόρηση στις μαύρες μέρες που περνάμε, εντάσσεται σε αυτή τη σάπια ηθικοπολιτική υπόσταση του συστήματος.
Και βέβαια φτάσαμε στο σημείο να εξετάζεται αν το "κούρεμα" θα γίνει με βάση το Ελληνικό ή το Αγγλικό δίκαιο, δηλαδή να καταστραφούμε ακόμη περισσότερο αν επικρατήσει η δεύτερη εκδοχή.
Το λαικό τσουνάμι της οργής όμως έρχεται και η Κόπρος του Αυγείου θα καθαρίσει σύντομα...

Αναημοσίευση από ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Πόλεμος ΗΠΑ - Γερμανίας για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ www.kourdistoportokali.com
Από τον Αντώνη Ι. Γρυπαίο-Διεθνολόγο
Μας έχουν βάλει στη μέση και μας χτυπούν αλύπητα, ανάλογα με τα συμφέροντα εκάστης. Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω με απλά λόγια να εξηγήσω να διαδραματιζόμενα, που αφορούν τη πατρίδα μας. Ως γνωστόν η Γερμανία δεν έχει πετρέλαια και φυσικό αέριο, ως εκ τούτου εισάγει ενέργεια με αγωγούς από τη Ρωσία, και με δεξαμενόπλοια από τις Αραβικές χώρες, και Κεντρική Αμερική. Δηλαδή η Γερμανία όσον αφορά την ενέργεια είναι εξαρτημένη κατά περίπου 50% από τη Ρωσία.
Η Γερμανία στη προσπάθειά της να καταστεί αυτάρκης στην ενέργεια, σκέφτηκε την Ελλάδα, και εδώ αρχίζει το δράμα των Ελλήνων. Η κυρία καγκελάριος Μέρκελ, για τον ίδιο λόγο, επισκέφθηκε και τη Κύπρο, αλλά εκεί «έφαγε πόρτα» κατά το κοινώς λεγόμενο, αφού πρόλαβαν άλλοι. Η Ελλάς σύμφωνα πάντα με δηλώσεις των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων, αλλά και διεθνών οργανισμών ενεργείας, ξένων κυβερνήσεων, τεχνοκρατών, ΜΜΕ, και άλλων, κυριολεκτικά «κάθεται επάνω στα πετρέλαια και στο φυσικό αέριο». Θα μπορούσε να είναι μια πλούσια χώρα, αλλά λόγω των διεθνών αρπακτικών, και ανικάνων πολιτικών, σήμερα αντιμετωπίζει τρομακτικά προβλήματα στην οικονομία, με άμεσο κίνδυνο να μας χρεοκοπήσουν «φίλοι», «σύμμαχοι» , και «εταίροι».
Τούτου δοθέντος η Γερμανία σκέφτηκε, και είπε, αφού η Ελλάς είναι μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, ο δικός της ορυκτός πλούτος, είναι και δικός μας, δηλαδή «Τα σα εμά…,» που λέει ο Λαός, δεδομένου ότι όλοι μαζί τα μέλη αποτελούμε την Ευρωζώνη.
Η αλληλεγγύη μόνο στο πλευρό των Γερμανών…

Όμως με το γνωστό κατακτητικό βάρβαρο πνεύμα των Γερμανών, χωρίς διπλωματία, αντί να προέλθουν σε φιλικό διακανονισμό και συνεργασία με την Ελλάδα, αποφάσισαν με το άγριο,  με δικαιολογία τη χρεοκοπία, και όπλα τα διάφορα μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, δάνεια, να αρπάξουν, υποθηκεύσουν, όλο τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος, και με τη διαγωγή τους αυτή να εξαγριώσουν τον Ελληνικό Λαό. Η ευκαιρία για τη Γερμανία δόθηκε με την ανυπαρξία Ελληνικής κυβερνήσεως, και οι όποιοι Έλληνες πολιτικοί υπάρχουν, είναι ανίκανοι να χειρισθούν τέτοια μεγάλα οικονομικά ενεργειακά θέματα.
Κατόπιν αυτού με τα διάφορα μνημόνια που ψήφισαν στη Βουλή, οι πολιτικοί υποθήκευσαν στη τρόικα-δανειστές τον ορυκτό μας πλούτο, έναντι του χρέους και των δανείων, αφού είναι περισσότερο από βέβαιο, ότι η Ελλάς δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει όλα αυτά τα τεράστια δάνεια, που συνιστούν ένα μη διαχειρίσημο χρέος.
Έπειτα οι «εταίροι μας» στην Ε.Ε. παίζουν το χαρτί της χρεοκοπίας, δυό ημέρες μετά την εθνική ταπείνωση της 12ης Φεβρουαρίου, αφού μετά την Εθνική ταπείνωση μας ζητάνε νέα μέτρα. Τη Γερμανία πίσω από τη χρεοκοπία της Ελλάδος, βλέπει η Βρετανία. Στο ράφι η διάσωση της Ελλάδος παρά τη πλήρη υποταγή στο μνημόνιο. Ύφεση εφιάλτης της οικονομίας μας κατά -7%.
Τα ΜΜΕ λένε δεν είναι σωτηρία το μνημόνιο.
Υπάρχει σχέδιο Β! (Plan B) για την Ελλάδα στην Ε.Ε.
Το σχέδιο αυτό προβλέπει τις κινήσεις των εταίρων μας, μετά τη πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδος. Διαψεύδονται όλα όσα μας είπαν οι πολιτικοί πριν από τη ψήφιση του μνημονίου, όπου κινδυνολογούσαν ασυστόλως. Οι απαιτήσεις με το νέο μνημόνιο είναι επώδυνες για τον Ελληνικό Λαό. Μετά τη καταστροφή στην οικονομία, έρχεται η σειρά των Εθνικών μας θεμάτων. Θράκη, Μακεδονία, Αιγαίο, είναι στο τραπέζι.
Ποιός θα αντιδράσει; Μήπως ο Παπαδήμιος;
Το μνημόνιο Νο: 2  ήταν μια μεθοδευμένη υποθήκευση της Ελλάδος.
Απαιτείται άρση εντολής εκπροσώπησης σε όλους τους βουλευτές, και άμεσο διεξαγωγή εκλογών, αφού η παρούσα σύνθεση της βουλής, έχασε την έξωθεν καλή μαρτυρία, και δεν εκπροσωπεί πλέον το Λαό. Με την άρση εντολής, το ηθικό των Ελλήνων θα αναπτερωθεί. Με αυτή τη σύνθεση της Βουλής και της κυβερνήσεως, η καταστροφή της Ελλάδος είναι δεδομένη.
Οι Γερμανοί για να πετύχουν να πάρουν τον ορυκτό μας πλούτο, είναι ικανοί να μας ρίξουν ακόμη και σε εμφύλιο σπαραγμό. Αποστολή του Παπαδήμιου, είναι να δώσει όλο τον ορυκτό πλούτο στη Γερμανία και στα μεγάλα αφεντικά του, φτάνει η Γερμανία να απεξαρτηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία. Με τη ψήφιση των νέων μέτρων η Ελλάδα περνάει σε νέα φάση, τη φάση του διαμελισμού, ενώ ο λαός στενάζει. Υπενθυμίζω τη προφητεία της κυρίας Μπενάκη προς το πρόεδρο Παπούλια, στη τελετή της ορκωμοσίας αυτού.
Τώρα έχουμε νέους εκβιασμούς από τους Γερμανούς παρά την Εθνική ταπείνωση της Κυριακής. Η  Ε.Ε. απειλεί να παγώσει το νέο δάνειο.
Παράλληλα η φοβισμένη και ανίκανη πολιτική ηγεσία με τη διαγωγή της  φόβισε το Λαό μας, και κατέστειλε όλες τις λαϊκές διαδηλώσεις με τη βοήθεια των κουκουλοφόρων.
Αφού οι Ευρωπαίοι μας εκβιάζουν με τόσο αισχρό τρόπο, τότε και εμείς, εδώ και τώρα να κάνουμε στάση εξωτερικών και μόνο πληρωμών, και να απαιτήσουμε  εδώ και τώρα καταβολή των Γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, με άμεσο προσφυγή στη διεθνή Δικαιοσύνη. Έτσι έπραξαν πολλοί μεγάλοι ηγέτες, και έσωσαν το Λαό τους.
Οι Γερμανοί το 1942 πήραν δάνειο από εμάς, και τώρα αρνούνται να το αποπληρώσουν. Δίνουν το καλό παράδειγμα… Από την Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να τεθεί θέμα κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης της χώρας.  Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, με στόχο την Ελλάδα, με σκοπό να εγκλωβίσουν τη Ρωσία στο Βορρά, και να μας πάρουν τα πετρέλαια τζάμπα, γιαυτό οι εφιάλτες πολιτικοί δεν οριοθετούν την Ελληνική Α.Ο.Ζ.
Οι  πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, και η ψήφιση του νέου Μνημονίου, δεν έχουν γίνει αποδεκτές από τις ΗΠΑ, καθώς βλέπουν ότι οι εξελίξεις αυτές καθιστούν την Ελλάδα δορυφόρο και προτεκτοράτο της Γερμανίας, σε βαθμό τέτοιο που θίγονται τα ενεργειακά, γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Μετά τις νέες πολιτικές εξελίξεις και τις αποσχίσεις βουλευτών από τα κόμματά τους, κυκλοφορούν φήμες, ότι αυτοί εντάσσονται σε νέα πολιτικά σχήματα και κόμματα, Αμερικανικό και Γερμανικό. Ίδωμεν…
Σε άρθρο των New York Times, εξαπολύθηκε επίθεση στη Γερμανία για τη συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδος, ειδικότερα για τις προβλέψεις του Μνημονίου, που οι ΗΠΑ θεωρούν αδύνατον να εκπληρωθούν από την Ελλάδα και μάλιστα σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης.
Όλες οι «δεξαμενές σκέψεως» «Think Tanks» των ΗΠΑ θεωρούν ότι ο πλήρης έλεγχος της Ελληνικής οικονομίας, (συμπεριλαμβανομένων των πετρελαίων και Φυσικού Αερίου), θα περιέλθουν στη Γερμανία, με ότι αυτό συνεπάγεται για τα συμφέροντα της Ελλάδος, και των Αμερικανικών εταιριών πετρελαίου, (ΕΧΧΟΝ, ΤΕΧΑCΟ, ΜΟΒΙL) κλπ.
Ο Ελληνικός ορυκτός πλούτος υποθηκεύτηκε κανονικά με τη ψήφιση του μνημονίου Νο:2 και δεσμεύτηκαν προκαταβολικά όλα τα έσοδα της Ελλάδος, αφού η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αποπληρώσει τα νέα δάνεια, κάτι που είναι παραπάνω από βέβαιο. Και οι N.Y. Times συνεχίζουν λέγοντας, έχουμε ένα ερώτημα προς Γερμανία και Γαλλία, που συνεχίζουν να επιμένουν ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ότι τα μέτρα δεν είναι αρκετά αυστηρά , αφού:
1.- Το ΑΕΠ της Ελλάδος έχει πέσει στο -7%
2.- Από το 2009 με κυβέρνηση Jeffrey, το ένα τέταρτο των Ελληνικών επιχειρήσεων, έχει χρεοκοπήσει.
3.-Οι μισές από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις λένε πως δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπαλλήλους.
4.- Η ανεργία υπερέβη το 20%
5.- Το βιοτικό επίπεδο του Λαού, έπεσε σε επίπεδα φτώχειας.
6.- Οι μισθοί και συντάξεις έπεσαν σε επίπεδα των άλλων Βαλκανικών κρατών.
7.-Οι τιμές όλων των αγαθών και προϊόντων παραμένουν σε επίπεδα Γερμανίας, και άλλων Βορείων χωρών της Ε.Ε.
8.-Ο αριθμός των αυτοκτονιών αυξήθηκε κατά 40%
9.- Οι νέοι μεταναστεύουν για επιβίωση, και όσοι παραμένουν βρίσκονται στην ανεργία.
Και οι New York Times κλείνουν με το ερώτημα, «Με άλλα λόγια η Ελληνική οικονομία καταρρέει με όλη τη σημασία της λέξεως. Γιατί η Γερμανία επιμένει σε τέτοια μέτρα;; Μήπως για να διαλύσει ότι έχει απομείνει;;;».
Πέρα από τον ορυκτό πλούτο, και ειδικότερα τα πετρέλαια που ενδιαφέρουν άμεσα τις ΗΠΑ, (αφού για τις ΗΠΑ τα κοιτάσματα φυσικού αερίου είναι πολύ σημαντικά για την απεξάρτηση της Ευρώπης από το Φυσικό αέριο της Ρωσίας), η γενικότερη ανάληψη του πλήρους οικονομικού ελέγχου της Ελλάδος από τη Γερμανία, θα είχε εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο για την οικονομία των ΗΠΑ.
Εδώ ισχύει η παροιμία που λέει ο Λαός,  «Δυό παλαβοί  μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα.»
Οι Αμερικανοί λέγουν ότι όλα αυτά που κάνει η Γερμανία στην Ελλάδα είναι πρωτοφανείς μέθοδοι, ακόμα και για τύποις ανεξάρτητα κράτη, (αποικίες), όπως τώρα τα γεγονότα εξελίσσονται στην Ελλάδα.
Εμείς διερωτώμεθα, μήπως τελευταία έπιασε ο πόνος τους Αμερικανούς για την Ελλάδα;;; όχι βέβαια, απλώς βλέπουν τους Γερμανούς να τους παίρνουν «τη μπουκιά από το στόμα».  Η «μπουκιά» λέγεται Ελληνικοί υδρογονάνθρακες.
Οι Αμερικανοί «καίγονται» για τη γεωστρατηγική και γεωπολιτική της Γεωγραφικής αυτής περιοχής, εν όψει μάλιστα του επερχόμενου πολέμου με τη Συρία και το Ιράν, την αντιπαλότητα με Ρωσία-Κίνα, η οποία ενδέχεται να εξελιχθεί σε τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι δε θέλουν να διακινδυνεύσουν τα σχέδια της παγκόσμιας Σιωνιστικής Δικτατορίας, τα οποία οι Αμερικανοί εντέλλονται να εκτελέσουν.
Εν όψει αυτής της καταστάσεως ευρισκόμενοι, ειδοποιούμε  τη Ρωσία να προλάβει να κατέβει κάτω με όλες τις δυνάμεις της, διότι απειλούνται άμεσα τα γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά, και ενεργειακά συμφέροντά της.
Εάν  η Γερμανία αποκτήσει πρόσβαση στο φυσικό αέριο της Ελλάδος, «πάει περίπατο» η αγορά της Ρωσίας. Έτσι οι Δυτικοί στραγγαλίζουν τη Ρωσία στρατηγικά και οικονομικά…
Εάν διαμελίσουν την Ελλάδα, τότε τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η ασφάλεια της Ρωσίας, αφού θα την εγκλωβίσουν στο Βορρά για πάντα. Τέλος πιά η διστακτικότητα της Ρωσίας, αφού απειλείται άμεσα η Εθνική της ασφάλεια, και οφείλει να αντιδράσει.
Οι καταπιεσμένοι λαοί του Νότου, θα τη βοηθήσουμε. Ελλάς-Ρωσία βίοι παράλληλοι, κινδυνεύουμε και οι δύο…
Αρκούδα αφυπνίσου, βγές από τη χειμερία νάρκη. Η παγκόσμια Δικτατορία προχωρεί ακάθεκτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ  Ι.  ΓΡΥΠΑΙΟΣ
Διεθνολόγος
Πηγές:
 1.- New York Times
 2.- Blog  ATTIKA  NEA

Ανακοίνωση του Ε.Πα.Μ. για τις τρέχουσες συμφωνίες




Οι συμφωνίες στα πλαίσια του Eurogroup της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου κάνουν ακόμη και το 1ο Μνημόνιο με την αντίστοιχη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης του 2010 να ωχριούν. Με το πλαστό επιχείρημα ότι «η χώρα σώθηκε από την χρεοκοπία» οι πολιτικές δυνάμεις της συγκυβέρνησης παρέδωσαν κυριολεκτικά τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και τους ευρωκράτες.
Δεν συμφώνησαν μόνο στην κυριολεκτική διάλυση της εσωτερικής αγοράς εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών της Ελλάδας, ώστε να υποβαθμιστεί η χώρα στο επίπεδο των ανατολικών χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, όπως επιτάσσει ξεκάθαρα το 2ο Μνημόνιο που ψήφισε στις 10/2 η δοτή πλειοψηφία της Βουλής.
Αποδέχτηκαν επίσης και τα εξής:
Πρώτο: Την παράδοση του συνόλου των δημοσιονομικών εσόδων της χώρας στη διάθεση των δανειστών με σκοπό να εξυπηρετείται πρώτα απ’ όλα το δημόσιο χρέος. Πλέον, μόνο ότι περισσεύει θα πηγαίνει στις πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία, κοκ). Για τον σκοπό αυτό, η Ελλάδα καλείται να ενσωματώσει στο εσωτερικό της δίκαιο την ρήτρα αυτή και να κατοχυρώσει μέσα από αναθεώρηση του συντάγματος, το ταχύτερο δυνατό, ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση του χρέους και όλα τα υπόλοιπα έπονται.
Δεύτερο: Την δημιουργία ειδικού λογαριασμού, υπό τον έλεγχο της τρόικας, ο οποίος θα διαθέτει πάντα ρευστότητα ίση με την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων του επόμενου τριμήνου. Εάν η ρευστότητα στον λογαριασμό αυτόν πέφτει κάτω από αυτό το σημείο, τα χρήματα θα συμπληρώνονται από τα τακτικά έσοδα που προορίζονται για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Μέσω αυτού του ειδικού λογαριασμού θα καταβάλλεται και η δόση του νέου δανείου που θα πηγαίνει αποκλειστικά σε τοκοχρεολύσια.
Τρίτο: Την υποβολή της Ελλάδας σε πρωτοφανή εξωτερικό έλεγχο των δημοσιονομικών της και της οικονομίας της. Για το σκοπό αυτό πρόκειται να ενισχυθεί η Task Force με «ειδικούς» από τα κράτη μέλη, με σκοπό να θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλες τις βασικές λειτουργίες του ελληνικού κράτους και να εξασφαλίσουν την μοιρασιά του δημόσιου πλούτου ανάμεσα στα μεγάλα συμφέροντα που ο καθένας αντιπροσωπεύει.
Τέταρτο: Την εγκατάσταση μόνιμης επιτροπείας στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με κύριο σκοπό τον έλεγχο του κρατικού προϋπολογισμού και με κύρια ευθύνη την απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος. Ιδίως την εξασφάλιση ότι θα τηρηθεί η απόλυτη προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, έναντι κάθε άλλης ανάγκης του ελληνικού κράτους.
Όλα αυτά συμφωνήθηκαν από την δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου με σκοπό, αφενός, να εγκριθεί ένα νέο πακέτο δανεισμού ύψους 130 δις ευρώ και, αφετέρου, να πραγματωθεί η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) με ονομαστικό «κούρεμα» της τάξης του 53,5%. Με τον τρόπο αυτό υποτίθεται ότι το χρέος της Ελλάδας θα κατέβει στο 120% έως το 2020 και θα γίνει «βιώσιμο». Πρόκειται για παραμύθια που σκοπό έχουν να κρύψουν το γεγονός ότι η Ελλάδα με το νέο πρόγραμμα παύει να είναι αυτοτελές, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.
Υπό το νέο καθεστώς και κυρίως μετά την ένταξη της Ελλάδας στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο του 2012, θα υποβαθμιστεί στην κατάσταση ενός απλού νομικού προσώπου που τελεί υπό εκκαθάριση όπως κάθε άλλη επιχείρηση που βρίσκεται υπό πτώχευση. Δεν είναι τυχαίο ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) έχει καθεστώς ιδιότυπης Ανώνυμης Εταιρείας και έχει σαν σκοπό να αναλάβει τη διαχείριση κρατών υπό πτώχευση, μέχρι το ρόλο αυτό να αναλάβει από τον ερχόμενο Ιούλιο ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, που συνιστά διεθνή οργανισμό, με καθήκοντα αντίστοιχα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την περιοχή της Ευρωζώνης. Τη συνθήκη αυτού του ΕΜΣ έχει ήδη υπογράψει η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου ερήμην του ελληνικού κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, μόλις πριν από λίγες ημέρες και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μία τόσο σημαντική είδηση πέρασε τελείως στα ψιλά κάποιων ιστολογίων και δεν βρήκε το δρόμο της σε κανένα ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ή έντυπο ευρείας κυκλοφορίας.
Ταυτόχρονα, το νέο δάνειο των 130 δις ευρώ, δεν πρόκειται να δοθεί όπως το προηγούμενο, δηλαδή μέσω παροχής δανείων από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Το Eurogroup έχει στήσει έναν νέο μηχανισμό δανεισμού, αρχικά, διαμέσου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (ΕΤΧΣ) και αργότερα, του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Ο δανεισμός μέσω αυτών των μηχανισμών προϋποθέτει την έκδοση ομολόγων με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός θα μπορεί να εκταμιεύει την εκάστοτε δόση του νέου δανείου, ανάλογα με το τι μπορεί να βάλει ενέχυρο η ελληνική κυβέρνηση και ανάλογα με την πορεία ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της χώρας. Αν δεν φτάνουν αυτά τότε θα χρησιμοποιούνται ως εγγύηση ακόμη και τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού.
Για το λόγο αυτό και σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας από διάφορες πηγές, τη στιγμή που η ίδια η «ελληνική» Κυβέρνηση δεν αναφέρει το παραμικρό για τις λεπτομέρειες του προγράμματος, έχει δημιουργηθεί ήδη σκιώδης εταιρεία στο Λουξεμβούργο, με άγνωστους μετόχους και σκοπό τη διαχείριση αυτών των εγγυήσεων, έτσι ώστε, πρώτα, το ΕΤΧΣ και ύστερα ο μόνιμος ΕΜΣ, να εκδίδει ομόλογα για το δανεισμό του ελληνικού κράτους αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι το νέο δάνειο δεν θα μπορεί να εκταμιεύεται παρά μόνο στον βαθμό που θα αποδίδει το ξεπούλημα, ή ο ενεχυριασμός των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Σημειώνεται ότι διόλου τυχαία στο Λουξεμβούργο εδρεύουν τόσο o ΕΧΤΣ όσο και ο ΕΜΣ και στα δικαστήρια της χώρας αυτής έχει υπαχθεί κάθε διαφορά που τυχόν θα προκύψει μεταξύ της Χώρας μας και των δανειστών της η νέα Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης.
Υπενθυμίζεται τέλος ότι, όπως ξεκαθαρίζεται και στο Προοίμιο της Συνθήκης για το τον ΕΜΣ, προϋπόθεση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης μέσω του ΕΣΜ είναι η άμεση υπογραφή και επικύρωση και του περιβόητου Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, το οποίο θέτει νέους ομοιόμορφους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, τους οποίους μάλιστα όλα τα Κράτη Μέλη οφείλουν όχι μόνο να ενσωματώσουν στην εσωτερική έννομη τάξη τους, αλλά και να τους αναβαθμίσουν πλέον σε συνταγματικούς κανόνες και μάλιστα το αργότερο έως το Μάρτιο του 2013. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι καλείται η χώρα μας, όπως και όλες οι χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, να καταστήσουν τη μόνιμη λιτότητα συνταγματική επιταγή, εάν θέλουν να γλιτώσουν τη «χρεοκοπία» και να «σώσουν την πατρίδα», με βάση τη ρητορική που έχουν υιοθετήσει οι δανειστές μας και οι εγχώριοι συνεργάτες τους.
Τα δεδομένα αυτά εξασφαλίζουν ότι παρά την όποια εικονική απομείωση χρέους πετύχει το PSI, ένα είναι σίγουρο: το δημόσιο χρέος της χώρας δεν πρόκειται να γίνει βιώσιμο με κανένα τρόπο. Απλά θα εξασφαλίζει ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται ποτέ να γλιτώσει από το επίσημο καθεστώς δουλοπαροικίας που του επιβάλουν.
Οι συμφωνίες της συγκυβέρνησης αποτελούν πράξεις που υπερβαίνουν κατά πολύ την ταξική σκοπιμότητα και την εθνική υποτέλεια που διακρίνει για δεκαετίες το επίσημο πολιτικό σύστημα της χώρας. Τέτοιες συμφωνίες είναι πράξεις ανοιχτού δωσιλογισμού και είναι δύσκολο να βρεθούν ανάλογες, τόσο στην ιστορία της χώρας, όσο και διεθνώς, ακόμη και σε συνθήκες πολεμικής κατοχής. Η ίδια η ύπαρξη της χώρας, η επιβίωση του ελληνικού λαού, ακόμη και η τυπική αυτοτέλεια του ελληνικού κράτους, έχουν τεθεί υπό αίρεση. Το μόνο που μένει τώρα πια, είναι να τεθεί ο ελληνικός λαός και υπό επίσημη στρατιωτική κατοχή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, προκειμένου να πειστεί πώς είναι προς το συμφέρον του να ζει ως δουλοπάροικος των αγορών και του ευρώ.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί τις συμφωνίες αυτές πράξεις εσχάτης προδοσίας και προκλητικής καταπάτησης κάθε έννοιας εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Θεωρεί επίσης την εκβιαστική επιβολή τους από το Eurogroup ως ανοιχτή εχθρική ενέργεια εναντίον του ελληνικού λαού, με μοναδικό σκοπό την υποδούλωσή του.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί ότι οι συμφωνίες αυτές είναι άκυρες, γιατί παραβιάζουν κατάφωρα κάθε έννοια εθνικού και διεθνούς δικαίου. Είναι επίσης άκυρες, γιατί τις αποδέχτηκε μια κυβέρνηση με διορισμένο πρωθυπουργό κατά παράβαση του συντάγματος και μια προσχηματική πλειοψηφία της Βουλής, χωρίς κανενός είδους νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δηλώνει απερίφραστα ότι θα αγωνιστεί μαζί με τον ελληνικό λαό για την άμεση ανατροπή του καθεστώτος δουλοπαροικίας και κατοχής. Καλεί όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιτάσσονται στις συμφωνίες σε κοινή δράση, έτσι ώστε, το ταχύτερο δυνατό, να δημιουργηθεί εκείνο το αναγκαίο πλειοψηφικό ρεύμα που θα λυτρώσει τη χώρα και τον λαό από την «ξένη ακρίδα». Στην κατεύθυνση αυτή το Ε.ΠΑ.Μ. θα συνεχίσει να παίρνει, ή να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες για την συγκρότηση μιας ευρύτατης συμπαράταξης δυνάμεων, με κύριο σκοπό την ακύρωση όλων των συμφωνιών και δεσμεύσεων που αναλαμβάνει ερήμην και σε βάρος του ελληνικού λαού η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου και το πολιτικό σύστημα της συγκυβέρνησης.
Το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί τις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και το σύνολο των δυνάμεων που αντιτάχθηκαν στις συμφωνίες, να συναισθανθούν τις ιστορικές ευθύνες τους έναντι του ελληνικού λαού και της χώρας. Πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για ιδεοληψίες και προσχήματα διαφορετικότητας. Όποιος δεν τοποθετείται σήμερα ξεκάθαρα ενάντια στο σύνολο του πλαισίου συμφωνιών του Eurogroup, ή αρνείται την κοινή δράση στη βάση αυτή, είτε δεν έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, είτε υπηρετεί ξένες προς τον λαό σκοπιμότητες.
23/2/2012

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Να σώσουμε τον ελληνικό λαό από τους σωτήρες του – κείμενο Γάλλων στοχαστών


Τέτοιο κειμενο δεν γράφτηκε κι ούτε πρόκειται ποτέ να γραφτεί από Έλληνες διανοούμενους

Η Libération της 21ης Φεβρουαρίου δημοσιεύει το κείμενο μιας σημαντικής κίνησης συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό και ενάντια στις ολέθριες πολιτικές που, με αφετηρία την Ελλάδα, προβλέπεται να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. 
Συνυπογράφεται από κορυφαίους γάλλους στοχαστές -μεταξύ των οποίων ο Μπαντιού, ο Μπαλιμπάρ, ο Νανσύ, ο Ρανσιέρ, η Μπάρμπαρα Κασσέν, ο Μισέλ Σουριά, ο Ντιντί-Υμπερμάν κ.ά-, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν σε επιστολή του περιοδικού αληthεια, που τους απευθύνθηκε με πρωτοβουλία της αρχισυντάκτριας Βίκης Σκούμπη. 
Συνοδεύεται από ένα κάλεσμα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής αλληλεγγύης που ήδη βρίσκει ανταπόκριση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ακολουθεί το κείμενo:

Τη στιγμή που 
ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 
25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, 
το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, 
χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, 
νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, 
οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.
Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι  άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο  είναι να κερδηθεί  χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές, ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη  χρεοκοπία. 
Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η   Ελλάδα σε  εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν  να έχουν μια εργασία  καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.
Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. 
Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. 
Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. 
Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.
Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. 
Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά  ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται  από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την   Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της. 
Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι  ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί  σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας  στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού  καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια  θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το  εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων  αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.
Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό  αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170%  ενός  ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. 
Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός  σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». 
Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου  για την άλωση  μιας κοινωνίας στο σύνολό της.
Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. 


Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική  τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για  μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.
Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς  όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη  σε μια χειρονομία  αλληλεγγύης ή  αφηρημένης ανθρωπιάς: 


διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.
Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. 


Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να  μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; 


Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; 


Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; 


Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;
Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε  τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε  την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν  την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. 


Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί  ελληνικής «ιδιαιτερότητας»  που φιλοδοξεί να αναγάγει  τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε  πρωταρχική  αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.
Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή  καταστροφή της κοινωνίας ή  πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν  σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. 


Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; 


Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι  μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς  τον ελληνικό λαό  που αντιστέκεται.
Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;
Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;
Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα.
Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι.
Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.
Και
Daniel ALVARO
Alain BADIOU
Jean-Christophe BAILLY
Etienne BALIBAR
Fernanda BERNARDO
Barbara CASSIN
Bruno CLEMENT
Danièle COHEN-LEVINAS
Yannick COURTEL
Claire DENIS
Georges DIDI-HUBERMANN
Roberto ESPOSITO
Francesca ISIDORI
Pierre-Philippe JANDIN
Jèrôme LEBRE
Jean-Clet MARTIN
Jean-Luc NANCY
Jacques RANCIERE
Judith REVEL
Elisabeth RIGAL
Jacob ROGOZINSKI
Avital RONELL
Ugo SANTIAGO
Beppe SEBASTE
Michele SINAPI
Enzo TRAVERSO

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.



ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

Προς

1) Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας

2) Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και Της Οικολογίας

3) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή

4) Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

5) Δημοκρατική Αριστερά

6) Άρμα Πολιτών

7) Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα

8 ) Οικολόγοι – Πράσινοι

9) Δημοκρατική Αναγέννηση

10) Πρωτοβουλίες Πολιτών, Λαϊκές Συνελεύσεις, κινήματα και μέτωπα πολιτών



Οι πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις που δρομολογεί το καθεστώς υποτέλειας για τη διασφάλιση των απαιτήσεων και των συμφερόντων των τοκογλύφων δανειστών και του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα μας σε πλήρη υποταγή και διάλυση και το λαό σε ολοκληρωτική εξαθλίωση μας θέτουν αντιμέτωπους με την ιστορική ευθύνη που έχουμε όλοι μας να συστρατευθούμε για να αποτρέψουμε τη δημιουργία τετελεσμένων. Παράλληλα έχουμε τη μοναδική ιστορική ευκαιρία εκφράζοντας την συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας να αποτρέψουμε με την ενωτική δράση μας τα υποχθόνια αυτά σχέδια.


Οφείλουμε επίσης να δηλώσουμε δημόσια προς τους επίσημους εκπροσώπους των δανειστών Τρόικα, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ιδιώτες διαπραγματευτές «αναδιάρθρωσης» του χρέους (Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο) ότι τα σχέδια που επιχειρούν να προωθήσουν ως αποφάσεις της παράνομης κυβέρνησης και του απαξιωμένου κοινοβουλίου της χώρας μας, δεν πρόκειται να αναγνωρισθούν από τον ελληνικό λαό και θα ανατραπούν με την κατάκτηση της εξουσίας από αυτόν. Ούτε η επικείμενη συμφωνία με τους Δανειστές και η νέα δανειακή σύμβαση ούτε τα νέα μνημόνια που θα την ακολουθήσουν.

Δεν πρέπει να αναγνωρίσουμε ούτε να επιτρέψουμε την εγκαθίδρυση της νέας Συνθήκης – φυλακής για τη Σταθερότητα και την Οικονομική Διακυβέρνηση ούτε τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης που θα καταστήσουν πλέον απροκάλυπτα ολόκληρη την «Ευρωπαϊκή Ένωση» ένα ολοκληρωτικό μηχανισμό ηγεμονίας του τοκογλυφικού και μεγάλου κεφαλαίου και θα μας αλυσοδέσουν οπισθάγκωνα.

Τέλος απευθυνόμαστε προς τους ιδιώτες επενδυτές, τραπεζίτες και δανειστές και τους προειδοποιούμε ότι θα χάσουν τα λεφτά τους επενδύοντας στη λεηλασία αυτής της χώρας και στην υποδούλωση του ελληνικού λαού.

Η κοινή δήλωση όλων των δυνάμεων που έχουμε συνεπή στάση απέναντι στο μνημόνιο την οποία σας καλούμε να συνδιαμορφώσουμε δεν σηματοδοτεί κάποια ευρύτερη συνεργασία που θα αναστείλει την αυτοτέλεια των πολιτικών και ιδεολογικών προταγμάτων και των δράσεων μας. Μπορούμε να διατηρήσουμε στο πλαίσιο αυτό ο καθένας μας τη δική του ερμηνεία και οπτική για την κοινωνική κατάσταση και τα ιδιαίτερα προτάγματά μας για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας.

Με την κοινή μας δήλωση δεσμευόμαστε απέναντι στον ελληνικό λαό συμπράττοντας ισότιμα να κινητοποιηθούμε και να ενεργοποιήσουμε τις μέγιστες δυνάμεις του για να εξουδετερώσουμε την πύρινη λαίλαπα που έρχεται ακάθεκτη να τον εξοντώσει χωρίς κανένα έλεος. Έχουμε χρέος να σταματήσουμε εδώ και τώρα την ελεύθερη πτώση, την κοινωνική διάλυση, τη γενοκτονία που μας επιφυλάσσουν.

Η ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΚΑΚΟΠΕΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ. ΕΓΙΝΕ ''ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ'' ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΛΩΣΗ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ, ΔΗΛΩΣΗ ΝΟΜΙΜΟΦΡΟΣΥΝΗΣ.


Η Κοινή Δήλωση που ζητάμε να συνταχθεί και να υπογραφεί από όλες τις πατριωτικές και αντιμνημονιακές δυνάμεις είναι το ελάχιστο που οφείλουμε να κάνουμε. Να καταστήσουμε σαφές στους πάντες, φίλους ή εχθρούς, εντός και εκτός της χώρας, ότι για εμάς δεν ισχύει τίποτε,ότι όλες οι συμφωνίες από το Μάιο του 2010 και μετά, ιδίως δε οι συμφωνίες της παράνομης κυβέρνησης του Νοεμβρίου,είναι άκυρες για το λαό
 
Όπως, ωστόσο, συμβαίνει συχνά με τις καλές ιδέες, κι αυτή η ιδέα της Κοινής Δήλωσης κακόπεσε και πάει να μετατραπεί σε καρικατούρα. Διότι την πήρε ο Τσίπρας και την μετέτρεψε σε ''επιστολή προθέσεων'', η οποία στην ουσία της είναι δήλωση επαναδιαπραγμάτευσης των Μνημονίων και όχι ξεκάθαρη δήλωση μη αναγνώρισης.

    Το σημειώνω,διότι πολλοί στον αντιμνημονιακό, πατριωτικό, αριστερό χώρο είναι βέβαιο ότι θα σπεύσουν να...ενθουσιαστούν με την ''επιστολή προθέσεων'' και να...πανηγυρίσουν.

    Όμως,η απλή επιφύλαξη που περιέχεται στη δήλωση, καθώς και η διατύπωση ''πιο συγκεκριμένα, ο ελληνικός λαός δεν θα αποδεχτεί...'' σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει μη αναγνώριση, απόρριψη ή δήλωση ακύρωσης των ''Μνημονίων''. Σημαίνει επιδίωξη επαναδιαπραγμάτευσης.Επομένως, ούτε καν η στοιχειώδης,αυτονόητη προϋπόθεση συμπόρευσης (η ακύρωση των ''Μνημονίων'') δεν μπορεί να πληρωθεί από την ηγεσία του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ.
    Κι αυτή η εξοργιστική αδυναμία της ηγεσίας του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ φυσικά συνδέεται στενά με την προσκόλληση στο δόγμα της παραμονής στην ΟΝΕ και της πρόσδεσης ως το τέλος στο άρμα της ευρωαπολυταρχίας. Αν θέλει, μάλιστα, κανείς να συνδέσει την επιστολή Τσίπρα με την απαίτηση της ευρωαπολυταρχίας για πολιτική σταθερότητα και για δηλώσεις συμμόρφωσης από τα πολιτικά κόμματα, θα καταλήξει σε ένα απογοητευτικό συμπέρασμα : ότι από τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ η Τρόικα πήρε αυτό που θα μπορούσε να πάρει, δεδομένης και της θέσης του κόμματος αυτού στο πολιτικό σύστημα. Δηλαδή μια επιστολή επαναδιαπραγμάτευσης,άρα νομιμοφροσύνης.
    Με τον τρόπο αυτό, ο Τσίπρας διεκδικεί τη θέση του εκφραστή της ''επαναδιαπραγμάτευσης'' που μέχρι πρότινος κατείχε ο Σαμαράς, δίνοντας αντικειμενικά σωσίβιο στο καταρρέον πολιτικό σύστημα.
Η ταχύτατη κατρακύλα σε Μνημονιακές θέσεις του Σαμαρά δεν φαίνεται να διδάσκει τίποτε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποδεικνύει από τώρα ότι,εάν κάποτε κληθεί να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες από τις σημερινές, είναι βέβαιο ότι θα σκορπίσει και εκείνη απογοήτευση στον λαό. Και η πηγή γι'αυτήν την ασφαλή εκτίμηση,την οποία διατυπώναμε ορισμένοι και για τη ΝΔ ήδη από τον πρώτο καιρό της ψευτοαντιμνημονιακής παντιέρας του Σαμαρά, είναι η συμμόρφωση στην ΟΝΕ, στην ΕΕ και στην αναγνώριση του χρέους.
Το συμπέρασμα από τη δήλωση προθέσεων του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, που μοιάζει ριζοσπαστική αλλά στην πραγματικότητα είναι δήλωση νομιμοφροσύνης, είναι απλό.
    Όποιος (και για όσο) δεν τολμάει να σπάσει τα δεσμά της ΟΝΕ και του δήθεν χρέους, όποιος (και για όσο) δεν θέτει στόχους ρήξης και ανατροπής της ευρωαπολυταρχίας, άρνησης του δήθεν χρέους και μονομερούς διαγραφής του,όποιος (και για όσο) δεν ακολουθεί τροχιά ρήξης με την ΕΕ, θα παραμένει ευνουχισμένος στο πλαίσιο του συστήματος και θα αποτελεί μια ''άκακη'' και ακίνδυνη ''αντιπολιτευτική'' φωνή η οποία θα προσδίδει μανδύα ''εναλλακτικού λόγου'' και ''δημοκρατικότητας'' σε ένα αυταρχικό καθεστώς που πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα, προτού προλάβει να ολοκληρώσει την κοινωνική καταστροφή.
    Για τους λόγους αυτούς, επιβεβαιώνεται η θέση ότι η γραμμή ''ακύρωση των Μνημονίων-άρνηση του χρέους και μονομερής διαγραφή του-έξοδος από την ΟΝΕ'' αποτελεί το ελάχιστο σημείο αφετηρίας για μια γνήσια αντιμνημονιακή πολιτική η οποία δεν επιθυμεί να σπείρει αυταπάτες στον λαό.
Σε αυτήν τη γραμμή είναι αναγκαίο και απολύτως εφικτό σήμερα να συγκεντρωθούν δυνάμεις, κόμματα, κινήματα, λαϊκές επιτροπές, μέτωπα, πρωτοβουλίες, ώστε να σπάσουν οι αδύναμοι κρίκοι της ευρωαπολυταρχίας και να αρχίσει στην πράξη (κι όχι στα λόγια) να παίρνει εδώ και τώρα σάρκα και οστά η διαδικασία αποδέσμευσης συνολικά από την ΕΕ.
    Δεν είναι σωστό να παραπέμπουμε το καθήκον αυτό, που σήμερα μπορεί να ξετυλίξει το κουβάρι και να αρχίσει να ξηλώνει την ευρωαπολυταρχία, στην μελλοντική λαϊκή εξουσία (όπως κι αν την οραματίζεται αυτήν τη λαϊκή εξουσία ο καθένας μας).
    Η ακύρωση των Μνημονίων, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η έξοδος από την ευρωζώνη μπορούν να διεκδικηθούν τώρα, δηλαδή μπορούν να μπουν ως άμεσοι στόχοι πάλης και να κατακτηθούν τώρα από ένα λαϊκό μέτωπο.
Σαφώς, η αυριανή λαϊκή εξουσία είναι απαραίτητη για να στεριώσει και να βαθύνει αυτές τις κατακτήσεις του λαϊκού μετώπου και είναι βέβαιο πως χωρίς μια λαϊκή εξουσία θα υπάρξει, σχετικά γρήγορα κι αφού θα έχει κοπάσει η λαϊκή ορμή και κλιμακωθούν οι εσωτερικές και διεθνείς πιέσεις στη χώρα, πισωγύρισμα και εκ νέου εξάρτηση από τα μονοπώλια, τους ντόπιους και ξένους τοκογλύφους (αυτό άλλωστε δείχνουν οι περιπτώσεις της Αργεντινής και του Ισημερινού,και ενδεχομένως -στο κοντινό μέλλον- ακόμα και της Ισλανδίας).Το ζήτημα της προοπτικής της λαϊκής εξουσίας είναι, λοιπόν, θεμελιώδες και κανείς δεν μπορεί να κρύβεται επ'αυτού,ούτε και να καλλιεργεί αυταπάτες ότι μια νίκη του λαϊκού μετώπου που θα αγωνιστεί με άξονα την ελάχιστη γραμμή αφετηρίας (ακύρωση των Μνημονίων-άρνηση του χρέους-έξοδος από το ευρώ) δεν θα αποβεί Πύρρειος νίκη, αν δεν περάσει ταχύτατα και σε ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας (κι όχι φυσικά απλώς και μόνο της κυβέρνησης).
Αυτό σημαίνει ότι η προοπτική και ο στόχος της λαϊκής εξουσίας είναι απαραίτητο να υπάρχουν από την αρχή, από τώρα, στον αγώνα εκείνων που έχουν στρατηγικότερες βλέψεις και οργανωμένο σχέδιο για την επόμενη μέρα.Δεν είναι όμως λόγος για να αποκλείονται όσοι δεν είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν στα της λαϊκής εξουσίας,αλλά επιθυμούν να συμπορευτούν και να ενώσουν δυνάμεις για το σπάσιμο των αδύναμων κρίκων. Κι όποιος διεκδικεί την λαϊκή εξουσία πρέπει να ''χτίσει'' σήμερα αυτήν του την επιδίωξη, συνδέοντας την στρατηγική του με το καθήκον να σπάσουν σήμερα οι πιο αδύναμοι κρίκοι της ευρωαπολυταρχίας.
    Οι σύντομες αυτές πρώτες εκτιμήσεις-σκέψεις με αφορμή την επιστολή Τσίπρα,δεν αφορούν βεβαίως όσους δηλώνουν νομιμοφροσύνη στην ΕΕ και στην ΟΝΕ θεωρώντας ''αιώνιο και απαραβίαστο νόμο'' την ύπαρξη αυτού του αντιδραστικού μορφώματος όπως ακριβώς κάποιοι πριν από δυο αιώνες θεωρούσαν αιώνια και απαραβίαστη την Ιερά Συμμαχία. Δεν αφορούν όσους ντύνουν την υποταγή τους στο αντιδραστικό ευρωμόρφωμα με προσχηματικές επικλήσεις ενός ''διεθνισμού'' που δεν είναι διεθνισμός, καθώς δεν υπάρχει διεθνισμός με λαούς δούλους.Αφορούν όσους κατανοούν την ανάγκη της διαδικασίας ρήξης και αποδέσμευσης ως μονόδρομο για να αποκατασταθεί η δημοκρατία, να επανακτηθούν η εθνική και η λαϊκή κυριαρχία, όσους παλεύουν για το πέρασμα της εξουσίας στον μόνο φυσικό φορέα της, τον ίδιο τον λαό, και παλεύουν από διαφορετικά μετερίζια για τον σκοπό αυτό.
    Το μαύρο μέτωπο των μονοπωλίων και των τοκογλύφων (με τις κρατικές και παρακρατικές παραφυάδες του,'δεξιάς' ή 'αριστερής' απόχρωσης), το οποίο σε πολιτικό επίπεδο εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και τη ΔΗΣΥ, εξυπηρετείται από τη συναινετική δράση της ΔΗΜΑΡ και διευκολύνεται από την πολιτική νομιμοφροσύνη της ηγεσίας του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, είναι αδύναμο και μπορεί να πέσει σαν χάρτινος πύργος από ένα μεγάλο λαϊκό μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με ξεκάθαρο προσανατολισμό, στοχευμένες αιχμές πάλης, και πρωτίστως μέγιστη συγκέντρωση δυνάμεων στο χτύπημα των αδύναμων κρίκων του καθεστώτος.
Μπορούμε να τους σαρώσουμε.

ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος ΕΠΑΜ Νότιου Τομέα